Παύλος Μελάς - Σε κλαίει λαός

«Σε κλαίει ο λαός. Πάντα χλωρό να σειέται το χορτάρι στον τόπο, που σε πλάγιασε το βόλι, ω παλληκάρι. Πανάλαφρος ο ύπνος σου, του Απρίλη τα πουλιά Σαν του σπιτιού σου να τ ακούς λογάκια και φιλιά, Και να σου φτάνουν του χειμώνα οι καταρράχτες, Σαν τουφεκιού αστραπόβροντα και σαν πολέμου κράχτες. Πλατειά του ονείρου μας η γη και απόμακρη. Και γέρνεις Εκεί και σβεις γοργά. Ιερή στιγμή. Σαν πιο πλατειά τη δείχνεις, και τη φέρνεις Σαν πιο κοντά». Κωστής Παλαμάς («Πολιτεία και Μοναξιά»)