keti-ver beni yalnızlığa

Sağımda solumda belli ki sen varsın nereye çevirsem yüzümü seni gördüm. Odamda duvarda asılmış aşkımız, kapıyı vurup gitmek mi dermanımız? Artık anladım bu bizim son şansımız. Ver beni yalnızlığa, koy beni düşen yağmurlara, akıp gitsin hatıralar boş sokaklarda. Düşün beni, düşün beni şarkılar ağladığında, gerek yok belki de ayrılıklara.